SOCIAL ENGINEERING: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
– H ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ
Κάθε λεπτό γεννιέται κι ένα κορόιδο…
P.T. Barnum
Εδώ και μερικά χρόνια, στους κόλπους της εναλλακτικής έρευνας ακούγεται συχνά ο όρος «κοινωνική μηχανική» ή «social engineering». Είναι ένας ήπιος όρος για ένα θέμα αρκετά σκοτεινό, το οποίο σχετίζεται με όλους μας.
Όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, είμαστε όλοι θύματά της «κοινωνικής μηχανικής». Πρόκειται για ένα είδος μυστικής επιστήμης του χειρισμού του πλήθους, που χρησιμοποιείται από τους «λίγους» που γνωρίζουν τα μυστικά της εκμετάλλευσης και της εξουσίας και έχουν τα μέσα για να την επιβάλλουν σε όλους μας.
Εισαγωγή
Η κοινωνική μηχανική έχει ονομαστεί κατά καιρούς «επιστήμη της εκμετάλλευσης του έμψυχου υλικού», «τέχνη της απάτης», «μυστικά της εξουσίας», «χειρισμός των κατωτέρων», «wetware management», «real politiκ», κ.ά…
Οι πλέον πονηροί σίγουρα έχουν παρατηρήσει αρκετά από τα διδάγματά της. Δεν είναι μια πραγματική επιστήμη, και δεν τη διδάσκουν (τουλάχιστον ανοιχτά) στα πανεπιστήμια ή στις σχολές. Είναι βασικά μια σταχυολόγηση διάφορων τεχνικών, που έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιήσει διάφοροι εξουσιαστές (πολιτικοί, άρχοντες, παράγοντες, αρχηγοί, κτλ) για να ελέγχουν το πλήθος [ή «μάζα» ή «λαό» ή «κοπάδι» ή «res» («πράγματα»), ή όπως αλλιώς ονομάζουν την κατευθυνόμενη μάζα της ανθρωπότητας]. Όπως κάποιοι συνέλεξαν τα τρικ που ανακάλυψαν δια τους αιώνες οι έμποροι για τον υπολογισμό και την αύξηση του κέρδους τους και έφτιαξαν τις επιστήμες των μαθηματικών και της στατιστικής, έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια, κάποιοι μελετούν την απάτη με καθαρά επιστημονικό τρόπο και την έχουν μετατρέψει σε μια πραγματική επιστήμη.
Μια επιστήμη δυνατότερη και σημαντικότερη από όλες τις άλλες, γιατί δίνει σ’ αυτόν που την κατέχει άμεσα δύναμη και εξουσία.
Είμαι μάλιστα πεπεισμένος ότι οι λεγόμενες «ανώτερες τάξεις» δικαιολογούν την υποθετική ανωτερότητά τους απλώς και μόνο επειδή έχουν τη γνώση της κοινωνικής μηχανικής. Θεωρούν τον εαυτό τους κατάλληλο να εξουσιάζει, γιατί αυτοί γνωρίζουν το χειρισμό της κοινωνικής μηχανικής. Ενώ η «ανόητη μάζα», οι «αμόρφωτοι», το «πλήθος», δεν τη γνωρίζουν, οπότε δεν έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για τον εαυτό τους…
Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι η κοινωνική μηχανική είναι η βασικότερη γνώση αυτών που μας κυβερνούν, είτε είναι πολιτικοί, είτε αφεντικά, είτε 
οποιουδήποτε άλλου είδους «αριστοκρατία»: Είναι η γνώση του πώς να κάνεις τα κορόιδα να δουλεύουν για σένα και να νομίζουν, μάλιστα, ότι δεν γίνεται αλλιώς…
Πρόσφατα, ο όρος «κοινωνική μηχανική» άρχισε να χρησιμοποιείται ευρύτατα και από διάφορους βιομηχανικούς κατασκόπους, χάκερς, ακόμη και διαφημιστές ή ανθρώπους των M.M.E. Όταν όλοι αυτοί μιλούν για «κοινωνική μηχανική», δεν εννοούν την τέχνη της εξουσίας, αλλά τις διάφορες τεχνικές με τις οποίες μπορούν να εκμαιεύσουν σημαντικές πληροφορίες, χρήματα ή εξουσία, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια ή τη χαλαρότητα διαφόρων ανθρώπων.
Αν και αυτή η «κοινωνική μηχανική» δεν συμπίπτει ακριβώς με την εξουσιαστική κοινωνική μηχανική, τα συμπεράσματα των «μηχανικών» και των δύο «επιστημών», δεν απέχουν πολύ. Και στις δύο περιπτώσεις το ζητούμενο είναι η κοροϊδία ανυποψίαστων ανθρώπων. Ο διάσημος χάκερ και βιομηχανικός κατάσκοπος Κέβιν Μίτνικ, γράφει στο βιβλίο του, Η Τέχνη της Απάτης (εκδόσεις Ωκεανίδα): «Οι κοινωνικοί μηχανικοί χρησιμοποιούν την επιρροή και την πειθώ τους για να εξαπατήσουν τα θύματά τους, είτε πείθοντάς τα ότι η ταυτότητά τους είναι άλλη από την πραγματική, είτε οδηγώντας τα σε ανεπίτρεπτες πράξεις…»
Παρακολουθώντας αυτό το κείμενο, ίσως φτάσετε στο εύκολο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια διεθνής ομάδα «κοινωνικών μηχανικών» που κυβερνά από τα παρασκήνια και επηρεάζει την ανθρωπότητα, χρησιμοποιώντας γνώσεις κοινωνικής μηχανικής. Ένα είδος «πεφωτισμένων» (Ιλλουμινάτων) με τα διδάγματά αυτής της σκοτεινής επιστήμης.
Δεν θα δώσω άδικο σε όσους φτάσουν σ’ αυτό το συμπέρασμα, γιατί στην εποχή μας συμβαίνουν πολλά ανεξήγητα γεγονότα, που ίσως δεν δικαιολογούνται με κανέναν άλλο τρόπο παρά με την αποδοχή μας παγκόσμιας συνωμοσίας χειριστών της κοινωνικής εξέλιξης. Γεγονότα, όπως τα τυφλά και άδικα τρομοκρατικά χτυπήματα με αθώους νεκρούς (π.χ. το πρόσφατο γεγονός στην Ισπανία με τους τουλάχιστον 200 νεκρούς), μοιάζουν να μην είναι τίποτε παραπάνω από «προβοκάτσια», δηλαδή «οργανωμένες υποκινήσεις ενεργειών για την πρόκληση αντιποίνων», «βούτυρο στο ψωμί» της επιβολής μιας παγκόσμιας αστυνομοκρατούμενης τάξης.
Η «προβοκάτσια» είναι ένα συνηθισμένο εργαλείο κοινωνικής μηχανικής. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν πως λειτουργεί η προβοκάτσια, αλλά παρατηρώντας τις εξελίξεις συνειδητοποίησα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν γνωρίζουν καν τον όρο, ούτε υποψιάζονται ότι υπάρχουν τέτοια πολιτικά κόλπα. Αυτό έκανε τη δημοσίευση του παρόντος άρθρου μια επιτακτική ανάγκη…
Πρέπει, παρ’ όλα αυτά, για να ικανοποιήσω αυτούς που σκέφτονται παραδοσιακά, να υπενθυμίσω ότι η πίστη σε μια παγκόσμια ομάδα «κοινωνικών μηχανικών» που δρα από το παρασκήνιο, δεν είναι παρά μια ακόμη θεωρία συνωμοσίας. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, είναι μια πολύ σοβαρή θεωρία συνωμοσίας, η οποία προσφέρει μια διαφωτιστική ερμηνεία για τα παράξενα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Δεν είναι μια από εκείνες τις θεωρίες συνωμοσίας που ρίχνουν το φταίξιμο σε κάποια μειονότητα (στους Μασόνους ή στους Εβραίους, στη CIA ή στους Ναζί) αλλά ρίχνει το φταίξιμο όχι μόνο σε όλους τους «έξυπνους» που κυβερνούν αυτόν τον πλανήτη εκμεταλλευόμενοι στυγνά τους απλούς ανθρώπους, αλλά και σε όλους εμάς τους «χαζούς», που κάποιοι μας εκμεταλλεύονται αλλά δεν κάνουμε τίποτε για αυτό.
Μια θεωρία συνωμοσίας που απαιτεί από εμάς να σκεφτόμαστε περισσότερο και να μην αποδεχόμαστε τυφλά ό,τι μας λένε, νομίζω ότι πρέπει να την πάρουμε πολύ στα σοβαρά…
1:Πλάτωνας
ΠΛΑΤΩΝΑΣ: Ο ΠΡΩΤΟΣ SOCIAL ENGINEER ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;
Πρώτος «κοινωνικός μηχανικός» της ιστορίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Πλάτωνας, εξαιτίας της περίφημης Πολιτείας του, την οποία συνέγραψε περίπου πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια.
Ο φιλόσοφος, ο οποίος αγωνιούσε χαρακτηριστικά για την κοινωνική αδικία που έβλεπε να εξελίσσεται γύρω του, μάλλον απηύδησε να βλέπει να κυβερνούν οι δυνατοί και οι άδικοι – και αποφάσισε να συνωμοτήσει εναντίον τους. Έτσι άρχισε να μελετά αυτό που συνέβαινε γύρω του με τη διεισδυτική «σωκρατική» σκέψη, και κατέληξε σε μια από τις πρώτες πολιτικές θεωρίες όλων των εποχών, αυτήν την οποία περιγράφει στην περίφημη Πολιτεία του.
Προσπαθώντας να σχεδιάσει ένα κοινωνικό σύστημα στο οποίο διαφορετικοί άνθρωποι θα συνυπήρχαν και θα συμβίωναν αρμονικά, πρότεινε το διαχωρισμό των ανθρώπων σε διαφορετικές «ποιότητες», σε τρεις βασικές τάξεις:
- Στους δημιουργούς (αυτούς που έκαναν τη βαριά και χειρωνακτική εργασία),
- στους φύλακες-επίκουρους (τους στρατιωτικούς, διοικητές και αξιωματούχους του κράτους), και
- τους βασιλείς ή φύλακες-παντελείς (την «αριστοκρατία του πνεύματος» που θα αναλάμβανε το σχεδιασμό και τη ρύθμιση του κράτους).
Ο Πλάτωνας πρότεινε επίσης την «ελεγχόμενη παιδεία» (δηλαδή τη διαμόρφωση συγκεκριμένων αντιλήψεων στα παιδιά του κράτους, με σκοπό να γίνουν αποδοτικοί πολίτες), την «ελεγχόμενη τέχνη» (συζητούσε μάλιστα την απαγόρευση των γραπτών του Ομήρου και του Ησίοδου, γιατί παρουσίαζαν τους Θεούς ως πολύ ταπεινούς) και την κατάργηση της μονογαμίας για τους «φύλακες» (βασικά, έδινε στα μέλη της ανώτερης τάξης το δικαίωμα να μην υπακούουν στις ηθικές αρχές…)
Αν με όλα αυτά έρχονται στο μυαλό σας Ναζί ή φανατικοί «κομουνιστές» δικτάτορες σαν τον Μάο Τσετούνγκ, δεν έχετε άδικο, γιατί η Πολιτεία ήταν ένα από τα αγαπημένα συγγράμματά τους. Μάλλον η μελέτη της ξεκαθαρίζει αρκετά πράγματα για κοινωνικά πειράματα σαν το ναζισμό και τον «υπαρκτό» κομουνισμό του 20ού αιώνα, αν και οι οπαδοί των συστημάτων αυτών, μάλλον θα αρνιόνταν κατηγορηματικά ότι οι ιδέες τους έχουν κάποια κοινά με τις ιδέες του Πλάτωνα.
Παρόλα αυτά, είναι φανερό ότι πιστεύουν ότι μια ομάδα «φωτισμένων» (το «κόμμα», «η δικτατορία του προλεταριάτου», κτλ) πρέπει να αναλάβει με οποιοδήποτε τρόπο τη διακυβέρνηση και να οδηγήσει το πλήθος σε μια «ανώτερη κοινωνική κατάσταση», ιδέες που πρώτος ο Πλάτωνας κατέγραψε στο χαρτί.
Αλλά δεν είναι τα προηγούμενα ο κύριος λόγος που ονομάζω τον Πλάτωνα «κοινωνικό μηχανικό».
Ο πραγματικός λόγος είναι ότι ο φιλόσοφος ήταν τελικά αρκετά σοφός για να παραδεχτεί ότι οι ιδέες του έπρεπε, για να λειτουργήσουν, να βασιστούν σε ένα ψέμα, σε μια απάτη, στο περίφημο «γενναίον ψεύδος»:
Για να πειστεί ο λαός να ακολουθήσει τις ιδέες της Πολιτείας και για να υποταχτεί στη διαστρωμάτωση των τριών τάξεων, έπρεπε οι «εκλεκτοί» να συνεννοηθούν μεταξύ τους για να διαδώσουν μια «θρησκευτική πίστη» (την οποία οι απλοί άνθρωποι θα πίστευαν, όπως οτιδήποτε άλλο τους ταΐζουν οι διάφορες θρησκείες).
Η πίστη αυτή, κατά τον Πλάτωνα, θα ήταν ότι οι άνθρωποι γεννιούνται από τη Γη, με πρόσμιξη μετάλλων στο σώμα τους (!) και πρέπει να τοποθετούνται στα κοινωνικά αξιώματα ανάλογα με το μέταλλο που έχουν μέσα τους: αυτοί που γεννιούνται «αναμεμιγμένοι με χρυσάφι» θα γίνονται βασιλείς, οι «με ασήμι» επίκουροι και οι «ευτελείς» που γεννήθηκαν με χαλκό και σίδερο να γίνουν οι υπηρέτες και εργάτες στην υπηρεσία των υπολοίπων.
Φυσικά, οι «φωτισμένοι άρχοντες» θα έκριναν με τι μέταλλο είναι αναμεμιγμένος ο καθένας, όταν γεννιέται, προφανώς ανάλογα με τους γονείς του και την περιουσία του (δηλαδή ό,τι ακριβώς ισχύει και πάντοτε)…
Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία προτείνει, επίσης, πρώτος από όλους τους κοινωνικούς μηχανικούς, την «ελεγχόμενη οικονομική ανέχεια» των κατώτερων τάξεων, ακριβώς πάνω από το όριο της φτώχειας, με τη δικαιολογία ότι αν οι κατώτερες τάξεις είναι πολύ πλούσιες, δεν θα δουλεύουν πολύ!
Δεν νομίζετε ότι η ιδέα αυτή μοιάζει να εφαρμόζεται από αυτούς που μας κυβερνούν; Ειδικά σήμερα, που με την υπερεξελιγμένη βιομηχανία η παραγωγή αγαθών μπορεί να υπερβεί τις ανάγκες όλων των ανθρώπων του πλανήτη; Νομίζω ότι είναι φανερό ότι αν γινόταν ένας ορθολογιστικός προγραμματισμός της παραγωγής, τα πάντα θα ήταν τόσο φτηνά, που θα ζούσαμε όλοι σαν βασιλιάδες. Γιατί όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝhttp://www.antidogma.gr/?p=65
Πρώτη σωστή κίνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά τον αιφνιδιασμό του από την αποκάλυψη ότι ο Χριστοφοράκος(κατέθεσε πως) έδωσε χρήματα στον Κ.Γείτονα το 2003, όταν ήταν ταμίας του κόμματος. Ο Παπανδρέου αποφάσισε να ζητήσει από τους δικηγόρους του Χριστοφοράκου όσα στοιχεία έχουν για τον Γείτονα. Στηρίζεται δε στη δήλωση ενός εκ των συνηγόρων του στο ΒΗΜΑ, στην οποία έλεγε ότι αν θέλει στοιχεία η ΝΔ, ας τα ζητήσει από τον Χριστοφοράκο. Ο Καραμανλής δεν το έκανε, στη λογική «δεν μιλώ με κατηγορούμενους», το έκανε όμως ο Παπανδρέου και…έδειξε ότι δεν φοβάται. Τί να φοβηθεί, άλλωστε; Το 2003 αρχηγός ήταν ο Σημίτης, δεν είχε ευθύνη ο ίδιος. Το γράψαμε από το πρωί. Χρειαζόταν τώρα να πάρει μια πρωτοβουλία. Την πήρε και έκανε σωστά. Τώρα, για το ποιός είχε την καλή ιδέα…είναι ο Γιάννης Ραγκούσης. Σας είπαμε ότι φάγανε μαζί χθες στην Πάρο!
makelio 