Κίνηση για τα δικαιώματα των Πολιτικών Υπαλλήλων
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Με έκπληξη διαβάσαμε δημοσιεύματα σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει, μέσω Προεδρικού Διατάγματος, στην αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (ΥΠΟΙΑΝ) με μεταφορά της πλειοψηφίας των αρμοδιοτήτων της ναυτιλίας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (ΥΠΡΟΠΟ). Συγκεκριμένα, στην ηλεκτρονική έκδοση της Ημερησίας στις 17/03/2010 διαβάσαμε ότι: «στο Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος θα ενταχθούν όλες οι υπηρεσίες που σχετίζονται με θέματα αστυνόμευσης καθώς και ό,τι αφορά τη λειτουργία των πλοίων και τους ναυτικούς όπως επιθεωρήσεις, μητρώα, νηολόγια, προξενικά λιμεναρχεία, εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, πιστοποιήσεις κ.ά.».
Ασφαλώς, σε έναν καλόπιστο αναγνώστη δημιουργούνται ερωτηματικά για το ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που θα οδηγήσουν σε μία τέτοια εξέλιξη, αν φυσικά ευσταθεί το περιεχόμενο του συγκεκριμένου δημοσιεύματος αλλά και αντίστοιχων δημοσιευμάτων. Στο δημοσίευμα της Ημερησίας υποστηρίζεται ότι μία τέτοια παρέμβαση θα δώσει λύση στα προβλήματα που προέκυψαν από τον διαχωρισμό του Υπουργείου. Ωστόσο, το παράδοξο μίας τέτοιας θέσης είναι προφανές:
Πως είναι δυνατό ένα σύγχρονο Υπουργείο να ασκήσει ναυτιλιακή πολιτική όταν τα κύρια εργαλεία του βρίσκονται στην αρμοδιότητα ενός διαφορετικού Υπουργείου;
Πως είναι δυνατό ένα σύγχρονο Υπουργείο να ασκήσει ναυτιλιακή πολιτική όταν οι κυριότερες αρμοδιότητες του μεταφέρονται σε ένα Υπουργείο με αστυνομικά καθήκοντα;
Σε μια εποχή που ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης αναδεικνύεται σε στόχο προτεραιότητας για την κυβέρνηση, πως είναι δυνατό κρίσιμοι τομείς της ναυτιλίας όπως είναι τα θέματα λιμενικής και ναυτιλιακής πολιτικής, του νηολογίου, των πιστοποιήσεων και της εκπαίδευσης να υπάγονται σε μία στρατιωτική δομή; Πως είναι δυνατό να υπάγονται σε μια αναχρονιστική δομή στην οποία για μία απλή απόφαση είναι δυνατό να χρειάζονται μέχρι και οκτώ υπογραφές υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων για τη λήψη της;
Σε μία κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, στην οποία ζητούνται περαιτέρω θυσίες από τους αδύναμους και τους μικρομεσαίους, έχει υπολογίσει κανείς το οικονομικό κόστος μίας τέτοιας απόφασης καθώς οι δαπάνες για την λειτουργία ενός φορέα ναυτιλίας με την οργάνωση του πρώην ΥΕΝ θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από το παρόν σχήμα (αποστρατιωτικοποίηση της ΓΓΝΠ); και
Τελικά, σε ποια χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου οι κρίσιμοι τομείς της εμπορικής ναυτιλίας διαχειρίζονται από ένα στρατιωτικό Σώμα;
Η αρχική πρόθεση της κυβέρνησης για την αποστρατιωτικοποίηση του Υπουργείου έδειξε να λαμβάνει υπόψη της αυτή την πραγματικότητα και την ανάγκη για μία σύγχρονη δημόσια διοίκηση στη ναυτιλία. Ποιος ο λόγος λοιπόν της υπαναχώρησης από την αρχική της πρόθεση;
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ο πραγματικός λόγος βρίσκεται στην απαίτηση για ενιαία λειτουργία του Λιμενικού Σώματος. Ωστόσο, σύμφωνα με τα όσα περιγράφονται στο δημοσίευμα θα εξακολουθήσει να υπάρχει προσωπικό του ΛΣ το οποίο θα θεωρείται αποσπασμένο στο ΥΠΟΙΑΝ. Εκτός αυτού, αντίστοιχο πρόβλημα θα δημιουργηθεί με τους πολιτικούς υπαλλήλους που απασχολούνται στις Διευθύνσεις που πρόκειται να υπαχθούν στο ΥΠΡΟΠΟ και οι οποίοι δικαίως έχουν την απαίτηση να απασχολούνται σε ενιαίο φορέα.
Πoύ οφείλεται λοιπόν αυτή η αιφνίδια εξέλιξη; Η απάντηση ίσως να βρίσκεται σε παλαιότερες δηλώσεις του κου Χρυσοχοίδη που είχαν δημοσιευτεί στην Ημερησία και οι οποίες συνοπτικά περιείχαν τα εξής: «τα στελέχη του Λιμενικού Σώματος που χειρίζονται θέματα ναυτιλιακής πολιτικής θα παραμείνουν στο διηνεκές στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας-Ναυτιλίας και δεν πρόκειται να αντικατασταθούν από πολιτικούς υπαλλήλους. Η άσκηση της ναυτιλιακής πολιτικής από το προσωπικό του Λ.Σ. ήταν κάτι το οποίο είχαν ζητήσει οι Έλληνες εφοπλιστές, όμως, αποτελεί στρέβλωση και αναχρονισμό το Λιμενικό Σώμα να ασχολείται κυρίως με την άσκηση της ναυτιλιακής πολιτικής και δευτερευόντως με θέματα ασφάλειας.»
Ωστόσο, ο Ελληνικός λαός στις εκλογές του Οκτωβρίου δεν ψήφισε την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ή κάποιο άλλο λόμπι συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων για να διοικήσει τη χώρα αλλά ανέδειξε την παρούσα κυβέρνηση με τέτοιο εκλογικό ποσοστό που όχι μόνο της επιτρέπει αλλά, επιπλέον, της επιβάλει να προχωρήσει άμεσα στις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές.
Ευελπιστούμε ότι το νέο Προεδρικό Διάταγμα κινείται σε άλλη κατεύθυνση από αυτή που αναφέρουν τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα δίνοντας ουσιαστικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα και δεν παραμένει εγκλωβισμένο σε αποτυχημένα πρότυπα οργάνωσης της ναυτιλίας τα οποία την οδήγησαν στα γνωστά αδιέξοδα. Σε αυτή την περίπτωση η δημοσίευση του θα αποτελεί σημαντική εξέλιξη για τους εργαζόμενους αλλά κυρίως για την ικανοποίηση των οικονομικών και κοινωνικών αναγκών που εξυπηρετεί η Ελληνική ναυτιλία η οποία οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η παρούσα οικονομική συγκυρία.
makelio 